namen, het gesprek veranderd. "Toen we onze zolen

[Labi1995]

De volgende studie van Hoogkamer en Kram, die in de herfst verscheen met de onschadelijke titel 'Een vergelijking van de energetische kosten van hardlopen in marathonraceschoenen', bood een meer definitieve beoordeling. De prototypeschoen, vergeleken met twee bestaande topmodellen - Nike's Zoom Streak 6 en de Adidas Adizero Adios Boost 2 die Kimetto in 20 14 gebruikte - verminderde de metabolische kosten van hardlopen met vier procent. Die besparing, zo berekenden Hoogkamer en Kram, 'zou zich moeten vertalen in ~ 3,4 procent verbetering van de loopsnelheid in het wereldrecord van de marathon (20,59 km / u)'. Bovendien, omdat ze het schoengewicht voor alle drie de testmonsters normaliseerden, was het voordeel dat ze ontdekten niet een lager gewicht. De studie was meteen controversieel. Het werd gefinancierd door Nike, om te beginnen (Kram is ook een betaalde consultant), en twee Nike-medewerkers, Geng Luo en Emily Farina, werden vermeld als coauteurs.

Latere onderzoeken die niet met Nike in verband zijn gebracht, hebben de resultaten gevalideerd, hoewel de steekproefomvang allemaal klein was en het resulterende effect varieerde. Onmiddellijk vroegen mensen zich af wat de rol van de koolstofvezelplaat was. "Elk apparaat dat in de schoen wordt gestoken en dat beweert toe te voegen aan de energieteruggave ... moet worden verboden", schreef bewegingsfysioloog Ross Tucker op zijn Science of Sport-blog. Tucker beweert dat de plaat in wezen een veer is, en wijst erop dat Nike zo verwijst naar een koolstofplaat in een vorig octrooi.Verloren in het geroep over het voordeel van de koolstofplaat was de rol van het schuim zelf. In zowel hun eerste onderzoek als een vervolg op de betrokken biomechanica begin 2018 wezen Hoogkamer en Kram op een belangrijke bijdrage aan de verbetering van de loopeconomie: “Dat klinkt als saai bedrijfsjargon, maar er kan meer aan de hand zijn. En hij is een beetje op zijn hoede voor verbetering die niet verdiend wordt.

?In gewoon Engels: het nieuwe schuim was merkbaar veerkrachtiger, waardoor hardlopers sneller gingen. Dit schuim, dat Nike ZoomX noemde, hielp een nieuw tijdperk in voor schoenontwerp en -materialen, met name tussenzoolschuim. Hoewel de race voor een doorbraakschuim in 2013 serieus begon met Adidas's eerste Boost-uitgeruste schoen, hebben Nike's gewaagde prestatieclaims rond de Vaporfly 4% en Next%, tot aan de namen, het gesprek veranderd. "Toen we onze zolen begonnen te doen, lag onze focus op het opnieuw uitvinden van demping", zegt Olivier Bernhard, medeoprichter van On Running. 'Iedereen met wie je tegenwoordig praat, het gaat om duurzaamheid en veerkracht, rebound.'